Wszechświat jest mentalny tzn. istnieje w Umyśle WSZYSTKIEGO
Ten, który uchwyci prawdę mentalnej natury Wszechświata jest bardzo zaawansowany na drodze do perfekcji - Hermes Trismegistus
Czy zastanawiałeś się nad tym w jaki sposób powstają w Twojej głowie procesy myślowe, jak rodzą się uczucia, w jaki sposób komunikujemy się z otaczającym nas światem zewnętrznym? Zwykle, z różnych powodów, najczęściej wygody, ignorancji lub podświadomych leków, uciekamy od grzebania w wśród miliardów komórek swojego mózgu, by nie szukać tam źródła rodzącej się myśli, naszego samopoczucia czy sposobu komunikowania się ze światem zewnętrznym.
Skala problemu w swojej złożoności musi budzić strach a szacunek wśród odważnych. Szukanie przysłowiowej igły w stogu siana wydaje się niedorzecznym wybrykiem ludzkiej fantazji a oczekiwane odkrycie graniczące z dotknięciem boskiej tajemnicy stworzenia. Podobnie też pojmował ten problem już w zamierzchłej przeszłości Hermes Trismegistus. Ten starożytny mędrzec, którego wiedza przetrwała częściowo do naszych czasów, podaje informacje tak zadziwiające i tak głębokie w swojej treści o ludzkim umyśle, że na bazie obecnej wiedzy dopiero zaczynamy swobodniej poruszać się w gąszczu jej zawiłości i pojęć.
Hermes, „Po trzykroć wielki” (Trismegistus) - jak go ówcześni nazywali, w swoich naukach przedstawił Siedem praw Wszechświata będących w synkretyzmie z ludzkim umysłem. Wszechświat jest mentalny tzn. istnieje w Umyśle WSZYSTKIEGO ( Boski Umysł). Rozum ludzki jest tylko narzędziem w przepływie informacji wyrażających się impulsami elektrycznymi. Wszystkie te impulsy wynikające z działania zmysłów: smaku, dotyku, słuchu, wzroku, węchu i również myśli, stanowią dopiero ludzki umysł. Przepływające przez nasz mózg informacje to znikoma ilość sygnałów wypływających z UMYSŁU WSZYSTKIEGO. Zależnie od naszego rozwoju fizycznego, moralnego a szczególnie duchowego ilość i jakość tych informacji określa mądrość człowieka. W starożytnym Egipcie bramą ludzkiego umysłu było tzw. Oko Horusa, symbol złożony z sześciu znaków reprezentujących wszystkie zmysły + myślenie. Oko to połączone z przysadką mózgową i z szyszynką dawało tzw. Trzecie Oko. Zapewne znamy cytat z Ewangelii
„Światłem ciała jest twoje oko. Jeśli twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle, lecz jeśli jest chore, ciało twoje będzie również w ciemności” – [Łk. 11,13]. Nie oczy tylko OKO!
„Nieskończony UMYSŁ WSZYSTKIEGO jest łonem Wszechświatów. Podczas gdy wszystko jest we WSZYSTKIM, równie prawdziwym jest, to, że również WSZYSTKO jest we wszystkim i ten, kto prawdziwie rozumie tę prawdę, doszedł do wielkiej wiedzy”. Szersze rozwinięcie tematu, które przedstawię niebawem na „Bochenii”, wymaga przynajmniej podstawowych informacji o budowie naszego mózgu, tworzenia w nim umysłu, powstawania informacji itp.
Mózg człowieka: u mężczyzny waży około 1375 g, u kobiety 1225 g, a masa mózgu niemowlęcia to zwykle około 350 g. Liczba komórek - 1,1 biliona w tym 100 miliardów neuronów
Czym jest neuron i jaka jest jego budowa?
Neuron to komórka nerwowa znajdująca się w mózgu mająca za zadanie przekazywać informacje. Robi to za pomocą impulsu elektrycznego, przekazywanego innym neuronom. W korze mózgowej człowieka jest około 100 miliardów neuronów. W mózgu występują również komórki glejowe, których jest aż 10 razy więcej od neuronów. Mają one za zadanie między innymi odżywiać sieci neuronów, utrzymywać je w przestrzeni (gleon= klej?).
Neurony mają ok. 0,1 mm średnicy i są zbudowane z ciała komórki (w środku którego znajduje się jądro), jednego aksonu i dendrytów. Każdy neuron ma do 10 tysięcy dendrytów. Ich struktura wygląda jak rozgałęzione na wszystkie strony drzewo. Każdy dendryt to cieniutkie i krótkie włókno, które ma za zadanie odbierać impulsy od synaps (20 tyś synaps) innych komórek nerwowych. (patrz rysunek)
W każdym neuronie znajduje się za to tylko jeden akson. Jest to długie (o długości nawet do kilku metrów!) włókno za pomocą którego komórka nerwowa wysyła impulsy do innych neuronów. Aksony są otoczone osłonką mielinową. Im jest ona grubsza, tym szybciej przekazywany jest impuls. Na grubość osłonek mielinowych wpływa częstość aktywacji neuronu i sposób naszego odżywiania. Każdy akson jest na końcu rozgałęziony i posiada synapsy, które są miejscem styku z innym neuronem.
Jak działają neurony?
Wszystkie komórki nerwowe w mózgu tworzą wielką sieć połączeń. Każda z nich potrafi utworzyć nawet do 20 tysięcy połączeń z innymi neuronami. Niesamowite jest również to, że powstają one w tempie trzech miliardów połączeń na sekundę. Gdy dwa neurony aktywują się w dokładnie tym samym momencie, powstaje między nimi połączenie.
Neurony przekazują informację za pomocą synaps.
Synapsa zawiera substancję chemiczną (neuroprzekaźnik lub inaczej neurotransmiter). Gdy do synapsy przez akson dociera impuls (na obrazku po lewej), synapsa uwalnia neuroprzekaźnik (po środku), który pobudza inny neuron i również wywołuje w nim impuls (po prawej). Jeśli połączenie jest słabe, to siła synapsy jest mała. Uwalnia się wtedy za mało neuroprzekaźnika, żeby wywołać impuls w innym neuronie. Poniższy obrazek pokazuje również, że neurony tak naprawdę nie stykają się ze sobą. Jest między nimi minimalna przestrzeń, przez którą przepływają owe neurotransmitery.
Neurogeneza (narodziny neuronów) Jeszcze do niedawna sądzono, że nowe neurony tworzą się tylko w mózgach dzieci i pewnym momencie proces neurogenezy ustaje. Naukowcy odkryli jednak, że neurony tworzą się w naszych mózgach przez całe życie, nawet gdy jesteśmy dorośli. Jest to dla nas świetna informacja, bo motywuje nas do dodatkowych działań w celu utrzymywania mózgu w dobrej formie. Wszelkie ćwiczenia fizyczne i psychiczne bardzo sprzyjają tworzeniu się nowych neuronów.
Jak wykorzystać wiedzę o działaniu neuronów?
Jest jeszcze bardzo ważna rzecz, o której nie wspomniałem wcześniej. Każda nasza myśl w jakiejkolwiek formie to fizyczna aktywność pewnego obszaru w naszym mózgu. Myśli mają więc postać materialną (są nią impulsy elektryczne). Oznacza to, że neurony tworzą i utrwalają połączenia nie tylko w momencie gdy doświadczamy naszymi zmysłami otaczającej nas rzeczywistości ale również wtedy gdy wyobrażamy sobie tą rzeczywistość tylko w naszej głowie.
Co więcej, mózg praktycznie nie rozróżnia rzeczywistego doświadczenia od wyobrażenia o nim.
Naukowcy przeprowadzili eksperyment, w którym kazali pewnym biegaczom przez jakiś czas tylko wizualizować sobie, że biegają. Kazali im sprawić, żeby te wyobrażenia były bardzo dokładne i wyraźne. W tym czasie naukowcy badali ich mózgi. Okazało się, że wyobrażanie sobie biegania aktywuje dokładnie te same obszary w mózgu, co rzeczywiste bieganie (oczywiście słabiej, ale wciąż są to te same obszary). Ponadto, nastąpił przyrost masy mięśni używanych podczas biegania, mimo że sportowcy Ci nawet się nie ruszyli podczas wykonywania ćwiczenia! Te informacje są bardzo przydatne dla ludzi zainteresowanych rozwojem osobistym.
Wyobrażanie sobie czegokolwiek aktywuje te same neurony, które są aktywowane podczas rzeczywistej akcji. Okazuje się więc, że na przykład wizualizując swoją osobę będącą pewną siebie podczas wystąpienia publicznego aktywujemy i utrwalamy połączenia odpowiedzialne za pewność siebie podczas wystąpień publicznych. Jest to dowód na to, że wizualizacja dokonuje materialnych zmian w naszym mózgu. I świetny powód do tego, aby utrwalać tylko obszary mózgu odpowiedzialne za radość, ambicję, szczęście i pozytywne myślenie! Wszystkie przewodzone informacje są tym co określamy UMYSŁEM. 100 miliardów neuronów teoretycznie daje szansę 100034 połączeń to jest jeden z milionem zer. By zbudować taki komputer potrzeba by było połączyć najmocniejsze komputery w takiej ilości, że zajęłyby powierzchnię trzech boisk sportowych.
W starożytnym Egipcie Oka Horusa było bramą do naszego umysłu (siedziba umysłu), gdzie ogniskowały się wszystkie przenoszone przez mózg bodźce, było niczym lustro odbijające naszą prawdziwą naturę. W jego obszarze zlokalizowana jest przysadka mózgowa o bardzo istotnym znaczeniu dla życia i funkcji człowieka. Przysadka mózgowa o wadze zaledwie od 0,5 – 0,7 g wydziela aż 7 hormonów i kontroluje wiele gruczołów dokrewnych.
W samym środku mózgu ulokowany jest maleńki gruczoł, wielkości ziarenka ryżu, jest to szyszynka (pineal gland). Gruczoł ten powstaje dokładnie w 49 dniu od poczęcia i wg. starożytnych przekazów jest najważniejszym ośrodkiem dla komunikacji ciała człowieka z jego duszą. W 49 dniu od poczęcia, szyszynka wydziela bardzo tajemniczy hormon DMT – dimetylotryptominę decydujący o życiu duchowym człowieka oraz wglądzie w transcendentny wymiar poznania. Wydzielany przez szyszynkę hormon DMT produkowany jest również przez niektóre rośliny i grzyby. Jego działanie powoduje przeżycia psychodeliczne typu regresji hipnotycznej, przeżycia śmierci czy inne kontakty ze światem duchów.
Dbałość o wyżej wymienione gruczoły ma niebagatelne znaczenie dla duchowej, mentalnej i fizycznej strony człowieka. Szyszynkę i przysadkę mózgową bardzo szybko można uszkodzić poprzez odziaływanie lekarstw, rtęci, pestycydów itp. Ich defekt w jakiejkolwiek postaci i stopniu może ograniczyć nasze duchowe i mentalne postrzeganie świata, szczególnie w zakresie tych najsubtelniejszych energii naszego umysłu.
Zdaniem Hermesa Trismegistusa nasz umysł jest uzależniony od sprawnie funkcjonującego mózgu wraz ze wszystkimi gruczołami w nim działającymi i stanowi narzędzie w przekazie z NIEOGRANICZONEGO UMYSŁU WSZYSTKIEGO . Wszelkie ograniczenia w funkcjonowaniu mózgu stanowią niejako nałożony na mózg filtr poprzez, który ilość Informacji z boskiego Pola Świadomości zostaje uszczuplona. Wszystkie techniki typu medytacja, doskonalenie umysłu czy, tak modne ostatnio - mindfulness (uważność) to metody ściągania filtrów z naszego mózgu, celem powiększenia umysłu a tym samym poszerzenia świadomości i końcowym efekcie Oświecenia.
Czy starożytna wiedza przekazana przez Hermesa jest sprzeczna ze współczesnym paradygmatem nauki? Być może, że jeszcze do niedawna tak, ale biorąc pod uwagę Teorię Superstrun w jej teoretycznej interpretacji wyczuwa się analogię w końcowym obrazie poznania Wszystkiego.
Józef Łącki