Ślad w mojej wyobraźni
Poezja jest wykrzyczeniem przeze mnie wszystkiego, co zauważone, a w danej chwili nie można normalnie powiedzieć. Jest to również utrwalony na papierze ślad wszystkich moich przemyśleń, odczuć i doznań.
Uważam, że poezja jest czymś bardzo szczerym i osobistym. Siedzi to gdzieś w człowieku, trzeba tylko wydobyć na światło dzienne i podzielić się z innymi.
Kilka propozycji wierszy z tomu
Ślad w mojej wyobraźni
***
jestem drobiną której nadano
kształt człowieka
elementem przemyślnie przygotowanym
w odpowiednim miejscu i czasie
wkomponowanym w tryby wszechświata
czy tylko i wyłącznie dla prokreacji
pokoleniowej?
i choć to wszystko takie fizyczno-geometryczne
to dzięki duszy mogę smakować życie
***
DROGA DO CELU
zostanie po mnie miłość
nie do powtórzenia
miriady słów i całe konstelacje pragnień
garstka prochu
nad nią przypadek zmówi
wieczne odpoczywania
***
OSTATNIA KROPLA MA WYBORNY SMAK
wznosimy codzienne toasty
w tym samym szkle twarz
poranka
rutynowe pytanie
jak daleko do dna
pozostaje bez odpowiedzi
***
RECEPTA
zakażona miłością
w łonie matki
choruję
odwiedziłam różnych lekarzy
nie pomogły nowe leki
nawet akupunktura okazała się
nieskuteczna
nadal jestem nosicielką
***
Drzewo
daje ciepło w zimowe wieczory
i chłód w upalne południe
można w jego cieniu wyznawać miłość
i wzrokiem odprowadzać ptaki do gniazd
a jednak dla mnie drzewo
kojarzy się zawsze z cierpieniem
***
PODZIĘKOWANIE JESIENI
/ z cyklu Sonety Jesienne /
Wieczór – jesień za oknem plecie warkocz rdzawy.
Słońca ciepłe spojrzenie, wiatru tkliwy dotyk.
Wszystko staje się bliskie, działa jak narkotyk.
A zmysły coraz bardziej spragnione zabawy.
Chmur dotykam, smakują jak cukrowa wata,
Jak pierwszy pocałunek z lat naszej młodości.
Jesieni ileż w tobie tęsknot do przeszłości
Wie ten, co jak liść z drzewa na ziemię opada.
Twarz przytulam do szyby i patrzę przed siebie.
Klucz dzikich gęsi płynie po krakowskim niebie
I ani je zawrócić, ani je zatrzymać.
Nic nam nie pozostało tylko powspominać.
Jesienie pełne deszczu, gwiazd, słońca na niebie
I tę w którą mi dane było poznać Ciebie.
***
Jesienne fascynacje
z tomu Niebo we włosach
Każdy jej liść
to nowy wiersz
dla poety.
Każdy jej odcień
to nowa barwa
dla malarza.
Każdy jej dźwięk
to nowy akord
dla muzyka.
Jesień – cudowne dziecko roku!