Kosmiczna Świadomość – przypadek Waltera Russella
Natura jest nieskończenie podzielonym Bogiem - SunKeeper
W jednym z wykładów w Message of Divine Iliad (Boska Iliada) znajdziemy opowieść o tym jak Walter Russell posiadł swoją nadzwyczajną wiedzę. Russell nigdy nie skończył żadnej szkoły ani wyższych studiów a mimo to był największym erudytą ówczesnej epoki a może również 
współczesnego świata. Mając 9 lat, z powodu sytuacji materialnej rodziców, przerwał naukę i został zatrudniony w sklepie. W wieku 13 lat zaczął grać na organach w miejscowym kościele i od tej pory poświecił się głównie sztuce: muzyce, malarstwu, rzeźbie i architekturze. Jak twierdził, całą niezwykłą, wszechstronną wiedzę niemal wszystkich dziedzin nauki posiadł wprost ze Źródła Stworzenia dzięki iluminacji.
Iluminacje zaczęły się, gdy był jeszcze siedmioletnim dzieckiem. Każda z nich rozpoczynała się co roku, w maju i trwała dziesięć lub więcej dni. W tym czasie Russell musiał szukać samotności w lesie, gdzie i tak chętnie spędzał czas wolny na spacerach. O tym, jak wyglądały te spacery i trwające wtedy rozmyślania Russella, opisał w jednej ze swoich książek: The Book Of Early Whisperings (Książka wczesnych podszeptów).
Co siedem lat stany oświecenia przybierały na sile, a największy z nich nastąpił gdy Russell miał 49 lat. Przez trzydzieści dziewięć dni i nocy posiadałem kosmiczny stan pełni wiedzy. W ciągu tych trzydziestu dziewięciu dni i nocy natchnienia napisałem Boską Iliadę. Ta przez Boga objawiona wiadomość, została wysłana przez Ojca, tak aby człowiek mógł przemienić siebie dzięki zrozumieniu Jego Światła i Jego elektrycznie-falowego wszechświata światła w ruchu..
Jak mówi Russell, chociaż wielu ludzi pragnie doznać szybko i w pełni takiego oświecenia, które dane jest tylko mistykom, niewielu zdaje sobie sprawę, z tego, że stan Kosmicznej Świadomości jest w istocie bardzo niebezpieczny. Jeśli to niezwykle rzadkie doświadczenie przebiega zbyt gwałtownie, może być później osobie bardzo trudno odzyskać przytomność, a Świadomości powrócić do normalnego funkcjonowania przy odbierania bodźców zmysłowych. Zagrożenie stanowi też dla osoby zupełnie nową sytuację życiową, w której znajdzie się po takim doświadczeniu. Człowiek nie może unieść zbyt wiele Światła, kiedy jego ciało jest wciąż nowe. Nie oddalił się zbytnio od dżungli, by Je unieść. Tylko ci, którzy na dobre z niej wyszli, znaleźli dostatecznie dużo Światła w swym wnętrzu, aby oświetlić sobie drogę prowadzącą z głębi ciemności.
Russell radzi, aby Światłości dostępować powoli i stopniowo poprzez głębokie pragnienie. Dzięki pragnieniu powstaje przestrzeń i gotowość na to, by usłyszeć Wewnętrzny Głos Świadomości, który będzie brzmiał coraz donośniej w miarę, jak człowiek nauczy się go rozpoznawać. Człowiek zawsze poszukuje Światła, żeby oświetlało mu długą i krętą drogę, która wiedzie z dżungli cielesności ku górskiemu szczytowi przebudzenia Duszy. Za każdym razem odnajduje Je i zostaje przemieniony ilekroć to nastąpi. Ciemna ścieżka człowieka z dżungli na górski szczyt chwały robi się coraz bardziej oświetlona w trakcie wspinaczki z ciała na wyżyny Ducha. To trudna, lecz chwalebna droga do pokonania. Każdy musi ją przejść.
Dostąpiwszy pełni wiedzy o prawach rządzących wszechświatem, Russell od razu chciał się nią podzielić z naukowcami. Gdy przestudiował aktualne podręczniki do fizyki, astronomii i chemii, zdał sobie sprawę, że współczesna nauka zupełnie skomplikowała lub wypaczyła prawdę o naturze rzeczywistości. Wiele lat zajęło mu nauczenie się języka nauki, aby wyjaśnić to, co odkrył w mgnieniu oka podczas objawień.
Tak powstały kolejne książki: The Universal One, The Secret Of Light, A New Concept Of The Universe, diagramy, publiczne prezentacje i eksperymenty potwierdzające słuszność Russelliańskiej Nauki. Ostatecznie Kosmologia Russella została ukończona, a jej treść została wysłana do 100 największych uczelni i 300 gazet na świecie. Mimo, że List otwarty do świata nauki pozostał bez odpowiedzi, Russell do końca życia z oddaniem pełnił swoją służbę dla świata w przekazywaniu wiedzy, którą pozyskał z Kosmicznego Źródła.
Walter Russell – „Message Of Divine Iliad”
tłumaczenie: walterrussellpl
Walter Russell (1871-1963) – człowiek renesansu, polimat, Leonardo da Vinci XX wieku. Urodził się w Bostonie. Swoją edukację przerwał w szkole podstawowej. Był malarzem, rzeźbiarzem, architektem, pisarzem i grafikiem. Przez 12 lat pracował na stanowisku doradcy biznesowego w IBM. Pełnił między innymi funkcję redaktora graficznego nowojorskiego tygodnika, korespondenta wojennego podczas wojny domowej w Hiszpanii oraz przez 7 lat prezesa Towarzystwa Sztuk i Nauk w Nowym Jorku.
Od 7 roku życia regularnie doświadczał mistycznego oświecenia, dzięki któremu – jak twierdził – posiadł całą możliwą i dostępną dla każdego wiedzę. Treść najważniejszej iluminacji spisał pod tytułem Divine Iliad (Boska Iliada). Żeby przekazać ją światu, samodzielnie studiował nauki przyrodnicze: fizykę, astronomię i chemię. W 1921 roku stworzył własne układy okresowe pierwiastków, na których zamieścił dwa nieznane pierwiastki: uridium i urium – oficjalnie odkryto je wiele lat później i nazwano inaczej: neptun i pluton.
Walter Russell dzięki swoim pracom artystycznym zdobył szerokie uznanie i posiadał wielu przyjaciół wśród najwybitniejszych ludzi epoki. Był doradcą prezydenta Stanów Zjednoczonych Dwighta Eisenhowera, rzeźbiarzem Thomasa Edisona, znał Theodora Roosevelta, z którym dzielił pasję jeździecką, Nikolę Teslę i wielu wybitnych naukowców, artystów i kompozytorów takich jak Ignacy Paderewski, czy George Gershwin. Był członkiem Hiszpańskiej Akademii Sztuk Pięknych i Literatury w Toledo. Jego obrazy wielokrotnie prezentowano i nagradzano w kraju i zagranicą, w tym obraz zatytułowany Might of The Ages (Potęga wieków), ukończony w 1900 roku.
Walter Russell sformułował spójną i praktyczną teorię kosmologiczną, którą zaprezentował oficjalnie w 1953 roku w rozprawie naukowej wysyłanej do największych uczelni i gazet na świecie. Russelliańską Naukę wykładał wraz żoną Lao w założonym przez siebie University of Science and Philosophy w Swannanoa w stanie Virginia. Uniwersytet mieści się dalej w tym samym pałacu, gdzie zgromadzone są największe dzieła, obrazy, rzeźby i rękopisy Russella. W 1941 roku, w uznaniu naukowych odkryć, American Academy Of Sciences (Amerykańska Akademia Nauk) przyznała Walterowi Russellowi tytuł doktora.
tekst jest własnością serwisu walterrussell.pl