Bochenia
Bochenia » W kierunku mądrości » 2015 » Czerwiec » Podążaj ścieżką tao

Podążaj ścieżką tao

Podążaj ścieżką tao Jeżeli robisz coś dla siebie, to nie rób tego kosztem innych; jeżeli robisz coś dla innych, to nie rób tego kosztem siebie - Lao Tzu

linia

ikonaLao Tzu urodził się prawdopodobnie  604 r. p. n. e. we wsi Kio-Jin, w ówczesnym państwie Zhou, późniejszych Chinach pod nazwiskiem Li Er (pośmiertnie Li Dan). Przydomek Lao Tzu został mu nadany przez następne pokolenia ze względu na fakt, iż był on pierwszym ze wszystkich wielkich chińskich mędrców. Największe jego dzieło, które przetrwało do naszych czasów to Tao Te Ching

Legenda podaje, że Lao Tzu  pod koniec swego długiego życia, porzuciwszy sprawowany przez siebie urząd  udał się na zachód. Wędrował w poszukiwaniu miejsca odpowiedniego na spędzenie ostatnich chwil życia. W końcu dotarł do granicy państwa, gdzie znajdowała się strażnica. Tam został rozpoznany przez strażnika imieniem Yin Xi. Kiedy ten dowiedział się o celu podróży mistrza, nie chciał go przepuścić. Zbyt wielki żywił podziw i szacunek dla mądrości starego człowieka, by mógł pozwolić na jej rozpłynięcie się w mrokach dziejów. Strażnik błagał Lao Tzu o spisanie kanonu zasad i prawd wszechświata. Niechętny temu pomysłowi, Lao Tzu jednak dał się przekonać i pozostał na pograniczu dopóki nie powstał traktat znany dzisiaj jako Tao Te Ching. Kiedy Yin Xi trzymał w ręku księgę, pozwolił mistrzowi udać się w dalszą drogę. Ten dosiadł wołu i wszelki słuch po nim zaginął.

Tao Te Ching jest klasycznym dziełem literatury filozoficznej. Osiemdziesiąt jeden rozdziałów z dobrymi, przemyślanymi, choć czasem przewrotnymi radami pomoże i nam odnaleźć siebie nawet w dzisiejszym chaotycznym świecie. Po udrękach codziennego dnia usiądźmy na chwilę, by zatrzymać chaos  naszych myśli  i wkroczyć na drogę tao - drogę pełną harmonii, emanującą siłą i spokojem. Podążajmy nią, studiując wciąż jakże aktualne słowa księgi. Poczujemy  odzyskiwaną równowagę, doskonaląc umiejętności przywódcze i biznesowe, stając się przy tym osobą skromną, spontaniczną i wspaniałomyślną.
A oto kilka wybranych rozdziałów:

ikona

Istota tao

Nawet najwspanialsza nauka nie jest mądrością tao,
gdyż nie można go ująć żadną definicją.
Nawet najdoskonalsze słowo nie jest tu wystarczające.
Tao można bowiem doświadczyć bez użycia słów,
rozpoznać bez nazw i definicji.

Zrozumienie nienazwanego, oznacza zrozumienie istoty źródła wszechrzeczy.
By podążać ścieżką tao, należy wyrzec się namiętności.
Tylko wówczas bowiem życie będzie pozbawione żalu.
I choć potencjał tao można zrealizować wyłącznie w pojedynkę,
pożytek z jego działania odczuwają wszyscy.

Mimo że nie potrzeba tu słów ani definicji,
wielu używa ich, by opisać tao.
Myślą, że w ten sposób mogą lepiej wyjaśnić drogę, którą chcą podążać.
Używają słów oraz definicji, by nie mylić ścieżki tao z innymi ścieżkami,
które mogą zostać przez człowieka wybrane.

Dzięki zebranej wiedzy, głębokim przemyśleniom i światłym słowom,
rozpoznajemy wszelkie przejawy tao.
Jednakże dopiero porzucając swe intelektualne analizy,
możemy doświadczać czystego tao.

Zarówno zdobyta wiedza, jak i zebrane doświadczenia są prawdziwe,
lecz rzeczywistość przyjmuje tak wiele form i kształtów,
że na zawsze pozostanie tajemnicą.
Poprzez korzystanie z odpowiednich środków,
rozprzestrzeniamy się poza bariery wszelkiej złożoności.
I tak oto doświadczamy czystego tao.

ikona

Prawdziwa siła zaniechania

Tak naprawdę, nie możemy poznać prawdziwego tao, ani dojrzeć jego celu.
W swym ograniczonym postrzeganiu, możemy jedynie dostrzec zróżnicowanie,
poprzez które tao objawia się we wszechświecie.

Stąd to, co jest postrzegane jako piękne – jest naprawdę piękne,
tylko wówczas, gdy porównać je z tym, co brzydkie.
Działanie uznane za sprawne jest przyrównywane do działania nieudolnego.
Człowiek uważa się za bogatego, tylko gdy porówna swój majątek z nędzarzem.
Działanie, które wydaje się trudne, jest takie z powodu rzeczy, które przychodzą łatwo.
Coś nazwiemy długim dopiero, gdy porównamy z czymś stosunkowo krótkim.
Jedna rzecz jest wysoka, ponieważ inna jest niska.
Tylko z powodu dźwięku, znamy ciszę,
natomiast przywódca wydaje się przewodzić tylko dlatego, ponieważ inni za nim idą.

Dla porównania: mędrzec żyjący w zgodzie z naukami tao,
nie potrzebuje żadnych porównań.
Jeśli już je stosuje wie, że porównywanie jest jednoznaczne z wydawaniem osądu.
Tak naprawdę jednak, osąd odnosi się tylko do osoby, która go wygłasza.

Poprzez swoje doświadczenia mędrzec staje się świadomy zmienności wszechrzeczy.
Ten bowiem, który przewodzi może, równie dobrze, podążać za przewodnikiem.
Mędrzec zatem nie robi nic, kieruje swoimi sprawami nie podejmując działań,
swoje nauki przekazuje bez użycia słów.

Dlatego też nie jest wielki ani mały.
Wbrew pozorom, nie jest to ani trudne ani łatwe – jeśli wyzbyć się pragnienia.
Kończąc swoje zadanie mędrzec zapomina o nim natychmiast.
Nie czeka na pochwały, nie szuka zaszczytów,
przez co inni mogą go wyśmiać, a nawet potępić.
Jego nauki trwają jednak wiecznie, trudno go zatem nie darzyć szacunkiem.

Praca zostaje wykonana, lecz jak – tego nikt nie widzi.
Oto prawdziwa siła zaniechania.

ikona

Pokora

Pielęgnując w sobie pokorę,
jesteśmy w stanie powstrzymać się od rywalizacji,
nawet jeżeli jesteśmy bardziej utalentowani od innych.
Bogacz, który nie przechwala się swym majątkiem,
nie wodzi innych na pokuszenie, nie tworzy okazji dla złodzieja.
Ten, który zazdrości majątku, bądź talentów posiadanych przez innych,
łatwo może zostać opętany przez zawiść.

Dlatego mędrzec jest zadowolony ze swojego stanu posiadania,
choćby nawet skromnego.
Dzięki temu nie odczuwa potrzeby odbierania innym.
Żyjąc w jedności z tao, pozostaje wolny od zawiści i pragnień.
Będąc elastycznym, gromadzi energię,
minimalizuje pożądanie i nie uczy się podstępnego działania,
ani subtelnych słów pochlebstwa.
Poprzez niedziałanie, zapewnia harmonię swemu wnętrzu,
pozostaje w zgodzie z samym sobą.

Natomiast władcy są zazwyczaj zaniepokojeni dobrobytem poddanych
i nie zachęcają ich do zdobywania zaszczytów,
nie zachęcają do rywalizacji o pozycję w społeczeństwie.
Zapewniają pewien poziom życia,
by zmniejszyć niezadowolenie i utrzymać się przy władzy,
jednocześnie zapominając, że to oni powinni służyć poddanym.

Mądrzy władcy nie szukają zaszczytów dla siebie,
ani nie działają podstępnie wobec poddanych.
Rozdział 12: Nadmierne pragnienia
Dzięki oczom dostrzegamy kolory, lecz zbyt wiele kolorów oślepia nas.
Pomimo rozumienia tonów, zbyt wiele dźwięków może nas ogłuszyć.
Zbyt intensywny smak psuje podniebienie.

Polując dla sportu, goniąc dziko za przyjemnościami,
łatwo możemy doprowadzić swoje umysły do szaleństwa.
Kto gromadzi skarby tylko dla siebie,
poszukuje rzadkich i cennych przedmiotów, staje się często zachłanny.

Mędrzec zatem zaspokaja potrzeby swego ciała,
nie ulegając zmysłowym pokusom.
Odrzuca skutek na rzecz przyczyny.

ikona

Doświadczanie tajemnicy

Tao jest tajemnicą. Patrzymy na nie, lecz nie widzimy.
Jego światło jest zbyt łagodne.
Słuchamy go, lecz nie słyszymy. Jest niesłyszalne.
Próbujemy je pochwycić, lecz nie możemy utrzymać w ręku.
Jest zbyt delikatne.
Z tych też powodów nie można go opisać,
dlatego zamiast wielu słów używamy tego jednego: tao.

Nie ma żadnego kształtu,
toteż jego wierzchnia część nie jest oświetlona,
a dolna część nie jest pogrążona w cieniu.
Nieustające w działaniu, jednak nie może zostać określone.
Po zakończonej pracy, powraca do swego naturalnego stanu – nicości.
Ludzie określają je mianem Bezkształtnego Kształtu, Cieniem Cienia, Nieuchwytną Chwilą.

Jeśli spotkamy tao, nie zobaczymy jego twarzy.
Jeśli za nim podążymy, nie zobaczymy jego pleców.
Istnieje jedynie w chwili obecnej, stosując się wyłącznie do teraźniejszości.
Podąża przed siebie we właściwy sposób, sięgając początku, nie kresu.
Oto klucz do ścieżki tao.

ikona

Sekretne przywództwo

W dawnych czasach ludzie nie wiedzieli, że ktoś nimi rządzi.
W wiekach następnych kochali i wychwalali swoich władców.
Jeszcze później bali się ich, aż w końcu zaczęli nimi gardzić.
Wiara w mądrość władców podupadła, dlatego przeniesiono ją na społeczeństwo.
Kto bowiem nie zasługuje na szacunek, nie będzie nim obdarzony.

Jakże mądrzy byli władcy dawnych czasów, którzy działali bez niepotrzebnych słów.
Ich powściągliwość w słowach, pozwalała pozostać w cieniu swego narodu.
Powodzenie we wszystkich ich przedsięwzięciach sprawiało, że ludzie mogli mówić:
"To wydarzyło się samo z siebie, ponieważ sami sobie jesteśmy władcami".
Tao go bowiem ochrania.
Rozdział 28: Znajomość całości
Kto zna swą męską siłę, jest w stanie zachować kobiecą miękkość.
Nawet kiedy rzeka płynie wieloma korytami w końcu wpada do morza
i nie traci z tego powodu niczego ze swej wspaniałości.
Zachowując dziecięcy umysł, można być wolnym od grzechu.

Kto wie, jak biel przyciąga, zawsze pozostaje w cieniu czerni.
Naucza pokory swymi czynami, a nauczając jej staje się wzorem postępowania.
Trwając w niezmiennej doskonałości,
nieskończoność powraca do pierwszego kroku wykonanego przez człowieka.

Kto wie, jak wielkim jest człowiekiem, nigdy nie odrzuca hańby i poniżenia.
Nie zamyka się na doświadczenia, zarówno dobre jak i złe,
gdyż to one kształtują ludzką istotę.
Niezmienna doskonałość jest ostatnim krokiem na drodze rozwoju.
Sprowadza bowiem do początku.

Nieukształtowany surowiec, rozdzielony i rozdany, staje się naczyniem.
Mędrzec będąc zatrudnionym w rządzie,
niechybnie stanie na jego czele,
a w swych najwspanialszych aktach prawnych zawrze pokojowe rozwiązania

ikona

Upadek etyki

Kiedy mądrość tao zostaje zapomniana,
modne stają się hasła życzliwości i sprawiedliwości.
Ludzie bowiem łatwo uczą się udawać mądrych i zaradnych.
Obłudnie twierdzą, że znają tao, podczas gdy nie mają o nim pojęcia.

Dopiero, gdy harmonia zanika w rodzinie, rodząc konflikty i kłótnie,
pojawia się prawdziwe synowskie oddanie.
Zwykle po fakcie.
Podobnie, gdy kraj popada w nieporządek, pojawiają się lojalni ministrowie.
Zazwyczaj również po fakcie.



Komentarze (2)

Podążaj ścieżką tao - Upadek etyki

Napisane przez Zoska, 29 June 2015
Zgadzam się z tymi mądrościami.

samo zycie

Napisane przez WIKTORIA, 12 August 2015
Moj Boze- samo zycie.....ilu jest tych ktorzy chca to zrozumiec?......Jestem zachwycona TAO,chlodzi rozgoraczkowany mozg I dusze....
 

Napisz komentarz

Tytuł Twojego komentarza
Twoje Imię lub Pseudonim
Twój email
Twój Komentarz
Wpisz tekst po prawej
Jeśli Twój komentarz nie pojawi się od razu po wysłaniu, to znaczy, że został skierowany do moderacji i najprawdopodobniej pojawi się w najbliższym czasie. Przepraszamy za utrudnienie. Pamiętaj, że wszelką ewentualną odpowiedzialność za zamieszczone komentarze biorą ich autorzy. REGULAMIN KOMENTARZY